تلاقى البنت من دول عندها القدره الجباره فى اختلاق اى المواقف او تأليف اى احداث تخلى اخينا يبئى عاوز يولع فى نفسه وفى الدنيا كلها والمصيبه بئى ان ممكن تكون المواقف دى او الاحداث دى اصلا مش حقيقيه ولا ليها اى اساس من الصحه .... بس هو كده وخلاص ..... مزاج يعنى
تعالو كده نتخيل يوم من ايام بنت صحيت من النوم وجالها مزاجها انها تحرق دم حبيبها النهارده
اخينا اسمه برعى
برعى صحى من النوم متأخر شويه النهارده ليه بئى عشان كانت المفروض زليخه حبيبته ترن عليا تصحيه من النوم انما زليخه كانت ناويه على نيه منيله النهارده
برعى رن على زليخه وفضل يرن طول النهار .............. ما فيش غير جرس وماحدش بيرد
واخيرا وبعد ما كان برعى ها يتجنن وقلقان زليخه ردت
زليخه : الو.... ايوه يا حبيبى
برعى : ايه يا بنتى .. انتى فين .. انا باتصل بيكى طول النهار
زليخه : اه يا حبيبى معلش اصلى كنت طول النهار مشغوله اوى
برعى : مشغوله!! مشغوله فى ايه بئى ان شاء الله يخاليكى ماترديش عليا
زليخه : ايه ده ... هو انا ماقولتلكش
برعى : لاء ما قولتليش .... هو فى ايه يا بنتى ما تتكلمى
زليخه : مش شيحبر ابن عمى كان معزوم النهارده عندنا على الغدا
برعى : شحيبر كان معزوم على الغدا عندكو.... هو مش شحيبر ابن عمك ده اللى كان عاوز يخطبك
زليخه : يخطبنى؟؟!! ( بتحاول انها تفتكر هى قالته الحكايه دى امتى ) اه ... اه ... اه يا حبيبى كان بئى ...... انما دلوقتى خلاص يعنى مافيش حاجه
برعى : المهم..... ايه علاقه شحبير وعزمته عندكو وانك ماترديش على التليفون طول النهار
زليخه : ماهو يا حبيبى مين اللى كان بيطبخ يعنى ...... اسكت يا برعى ده انا عملت شويت اكل انما ايه ... كانو يستاهلو بقك والله..... وكان الاكل حلو و لذيذ وطعمه جميل ..... اصلى كنت عاملاه بمزاج شويه
برعى : يا سلاااااااااام بمزاج كمان ( هنا الواد يا عينى بدء ان يفرك فى نفسه وعنيه بدئت تخرج لبره )
زليخه : اه ...... عادى بئى يا حبيبى
برعى : طب خلصتى الاكل وطفحتو ... قصدى اكلتو... ما رديتيش عليا ليه بعد الغدا
زليخه : أأأأ هو..... اصل يعنى .....( بتحاول انها تفكر فى اى كلام تانى تزود بيه حرقه دم الواد )
برعى : ما تنطقى يا بنتى .... ما ردتيش عليا ليه( ودانه بدئت تحمر وتكبر)
زليخه : حاضر ما انا ها اقولك اهو
اصل بعد الاكل .... وقفنا انا وهو فى البلكونه شويه... وكنت سايبه التليفون فى اوضتى
وهات بئى يا رغى وكلام ... كل ما نخرج من حكايه ندخل فى حكايهتانيه .. تقولش الكلام مش عاوز يخلص ... ونجيب فى سيره الناس ونضحك ونقهقه يا ه ه ه ه والله كان يوم توحفه
( الواد يا عينى مش عارف يعمل ايه عاوز يدخلها جوه التليفون ويمسك فى زماره رقبتها )
برعى : بئى كان يوم جميل..... كنتى مستمتعه اوى وانتى مقضيه اليوم مع الاستاذ شحبير
زليخه : ها .... اه .....قصدى لا لا ابدا عادى يعنى .... اهو كان يوم وخلاص
برعى : بئى كده طب ماشى ..... اتفضلى اقفلى دلوقتى ... عشان زنوبه بنت الجيران عندنا ... ها اروح اسلم عليها واتصل بيكى تانى ( وهى عارفه ان بنت الجيران دى عنيها من برعى من زمااااان )
واخينا يقفل التليفون ويرزعه فى الحيطه....... يرجع يعوره
و دي كانت حرقة دم برعي يا عيني
